Hoe beïnvloed je het eigen klassenmanagement en het gedrag van de leerling?

De kleedkamer versus het klaslokaal, het stadion of het schoolplein. De docenten en de scheidsrechters: het kind en zijn “wedstrijd”. Er zijn behoorlijk veel gelijkenissen te trekken tussen de scheidsrechter op het veld en de rol van de leerkracht in de klas. Het gaat in beide rollen om het omzetten van macht naar gezag. Het respect wat jij als leerkracht geeft, mag je terugverwachten van je leerlingen. Maar dat werkt lang niet altijd. Hoe beïnvloed je het eigen klassenmanagement om het optimale rendement uit de leerling te halen? Het is de kunst om in moeilijke situaties zelf het juiste gedrag te laten zien!

Neem contact met mij op als spreker

Scheidsrechter en de relatie met onderwijs

Allard is nog altijd actief in het onderwijs. Na jarenlang voor de klas te hebben gestaan als leraar basisonderwijs en later als docent op de Pedagogische Academie (PABO), is hij nu actief in het begeleiden van kinderen met een autistisch spectrum en ondersteunt hij leerlingen in het basis- en voortgezet onderwijs. Vanuit deze rol biedt Allard een presentatie op maat aan: “De scheidsrechter voor de klas”: Hoe beïnvloed je het eigen klassenmanagement en dus het gedrag van de leerling? 

Wanneer je mij vraagt wat mijn visie op onderwijs is, zou ik je graag wat willen vragen: Wat maakt mijn visie belangrijk voor jou? Waar sta je voor als school, leerkracht en misschien wel als ouder? Eenmaal afgestudeerd aan de Pabo had ik een andere visie op het onderwijs dan nu als vader van 2 meiden en het zijn van scheidsrechter op het allerhoogste niveau.

Arbitrage en onderwijs kennen raakvlakken op allerlei gebieden, zoals gedrag en innovatie. Zowel in een wedstrijd als in een klas manage je gedrag, is er deels ruimte voor laissez-faire en wordt de sfeer grotendeels bepaald door het gedrag van voetballers cq leerlingen. De komst van de VAR betekende een innovatie in het voetbal. Er is een grens ontstaan tussen menselijke waarneming, waarbij in een splitsecond wordt gereageerd en geanticipeerd en digitale waarneming met behulp van beelden. Door de Corona crisis kwam de innovatie in het onderwijs in een stroomversnelling terecht. In korte tijd werd digitaal onderwijs een standaard, een norm, toegankelijk voor bijna elke leerling hier in Nederland. Dit biedt vele mogelijkheden, maar er is ook een grens ontstaan. Een grens tussen wat je nog doet in de vorm van al dan niet frontaal klassikaal onderwijs en door middel van digitale leermiddelen. 

Ondertussen zijn er net zo veel verschillen. Waar het in de arbitrage veelal draait om continu presteren onder druk, is dit iets wat ik als vader niet wens voor mijn dochters. Het onderwijs moet een plek zijn waar ze met plezier naar toe gaan, leren met een lach en zichzelf ontwikkelen als leuke, empatische, flexibele en ondernemende meiden. De vraag is alleen, lukt dit in het hedendaags onderwijs? Is er een goede balans tussen zelf- en persoonsontwikking en wat moet vanuit de inspectie en de leerlijnen die als basis fungeren voor de inrichting van het onderwijs.

Een visie is dus niet zomaar even te formuleren en vorm te geven. Het is van vele aspecten afhankelijk. Als ik mijn visie kort en bondig zou moeten formuleren komt het op het volgende neer:

Het onderwijs is voortdurend in ontwikkeling, net als onze maatschappij en kinderen. Het onderwijs moet een plek zijn waarin ruimte is om te mogen ontwikkelen, ontdekken, ervaren en te leren op een ontspannen, empatische manier waarin een kind ontdekt wie hij of zij is, leuk en belangrijk vindt en waar hij of zij ontdekt wat gelukkig maakt. Met als doel dat deze kinderen met een stevig fundament een stap kunnen zetten richting onze maatschappij.